Πώς ξεκίνησαν όλα ;
Είναι μια ερώτηση που με ρωτούν συχνά “Γιατί επέλεξα να γίνω διαιτολόγος – διατροφολόγος” και η απάντηση είναι απλή! Αρχικά θεώρησα τη μάχη μου με τη Νευρική Ανορεξία κατά την εφηβική μου ηλικία (15 ετών) ως σημάδι. Όμως, αν καθίσω να σκεφτώ καλύτερα, από πολύ μικρή ηλικία ήμουν πάντα περίεργη για το τι τρώνε οι άνθρωποι. Μεγάλωσα με τη γιαγιά (τη μαμά της μαμάς μου) σε ένα ορεινό χωριό του Ν. Τρικάλων, με δικό μας κήπο. Έτσι, είχα την ευκαιρία να χτίσω υγιεινές διατροφικές συνήθειες και να δοκιμάσω φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Βοηθούσα τη γιαγιά στον κήπο και τα «διατροφικά» ερεθίσματα που λάμβανα έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου.
Όταν ήρθε η ώρα να επιλέξω το επάγγελμά μου, ήξερα ότι ήθελα να βοηθήσω τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι οι διατροφικές συνήθειες μπορούν να αλλάξουν. Ότι η βελτίωση της εμφάνισης και η απώλεια κιλών δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Επιπλέον, ένιωθα την ανάγκη να βοηθήσω και άλλα κορίτσια που πιθανόν παλεύουν με τον «δαίμονα» που ονομάζεται Νευρική Ανορεξία. Να τους διαβεβαιώσω πως αν κατάφερα να «βγω» εγώ και να κοιτάξω στα μάτια την «ασθένειά» μου. Επειδή μιλάμε για ασθένεια και όχι για «εφηβικά καπρίτσια», μπορούν και εκείνα.
Ποια ήταν όμως τα κίνητρα μου ;
Οδηγήθηκα στην επιλογή αυτή από το αίσθημα του χρέους που ένιωθα να βοηθήσω όσους περισσότερους ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά τόσο με διατροφικές διαταραχές, όσο και με τη δυσκολία να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες. Ήθελα να αγαπήσουν το σώμα τους ανεξαρτήτου βάρους και εμφάνισης. Επιπλέον, ήθελα να εργαστώ σε έναν τομέα που θα μου επέτρεπε να συνεχίσω να μαθαίνω και να αναπτύσσομαι συνεχώς. Η επιστήμη της Διατροφής είναι ένας τομέας που δεν θα σταματήσει ποτέ να εξελίσσεται όσο υπάρχουν άνθρωποι. Εδώ να σημειωθεί ότι αν και δεν είχα καταφέρει να περάσω σε σχολή Διαιτολογίας εξ αρχής (καθώς θα είναι το δεύτερο μου πτυχίο), το πείσμα μου και το ισχυρό «γιατί» μου με έκαναν να παλεύω μέχρι να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα
Ωστόσο, υπήρξαν και εξωγενή κίνητρα που επηρέασαν την απόφασή μου να γίνω διατροφολόγος. Ενώ, ανάρρωνα ακόμα και το ταξίδι μου προς την «ίαση» πλησίαζε, αποφάσισα να μοιραστώ γραπτώς τον δικό μου αγώνα με τις Διατροφικές Διαταραχές. Κοινώς να γράψω την προσωπική μου εμπειρία αναφορικά με την Νευρική Ανορεξία σε βιβλίο: «Η γνωριμία με το λύκο» Εκδόσεις Μεταίχμιο. Έτσι, γνώρισα Επαγγελματίες Υγείας και Διαιτολόγους. Αρχικά στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας του Παίδων Αγλαΐα Κυριακού και έπειτα μέσω του ΚΕΑΔΔ (Κέντρο Εκπαίδευσης & Αντιμετώπισης Διατροφικών Διαταραχών). Αυτοί οι άνθρωποι μέχρι και σήμερα αποτελούν πρότυπα για μένα. Εκπαιδεύτηκα στο πλάι τους, πίστεψαν σε μένα και με βοήθησαν να καταλάβω πως μπορώ να τα καταφέρω.
Όχι μόνο δεν μου στάθηκε εμπόδιο το προσωπικό μου βίωμα με τις Διατροφικές Διαταραχές αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί γνώρισα κατάλληλα εξειδικευμένους Επαγγελματίες Υγείας. Μου πρόσφεραν υποστήριξη και κατάλληλα εργαλεία για να μάθω τρόπους να διαχειρίζομαι τις δικές μου σκέψεις για το σώμα μου και να χτίσω και να διατηρήσω μια υγιή σχέση με το φαγητό. Τους χρωστάω πολλά και θα είμαι πάντα ευγνώμων για την βοήθειά τους!
Ο ύψιστος ρόλος του διατροφολόγου
Μετά την απόκτηση του πρώτου μου πτυχίου (Τεχνολογία Τροφίμων) συνέχισα, κάνοντας το Μεταπτυχιακό μου στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας με κατεύθυνση «Κλινική Διατροφή στο ΔΙΠΑΕ (ΑΤΕΙ Σίνδου). ΄Επειτα το 2021 πέρασα με κατατακτήριες εξετάσεις στη Σχολή Διατροφής και Διαιτολογίας του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας. Εκεί κατάλαβα μελετώντας το αντικείμενο της Διατροφής, το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος ενός Διαιτολόγου αναφορικά με την ενημέρωση των ανθρώπων σχετικά με τη διατροφή και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην υγεία μας ένα μη ισορροπημένο πλάνο διατροφής. Το ότι ο Διαιτολόγος -Διατροφολόγος είναι Επαγγελματίας υγείας και όχι «αδυνατιστής».
Συνεπώς, ένα ακόμα ενδογενές κίνητρο μου για να γίνω διατροφολόγος είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους να υιοθετήσουν μια πιο υγιή σχέση με το φαγητό και το σώμα τους και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Ένα ακόμα εξωγενές κίνητρο μου είναι ο όλο και αυξανόμενος επιπολασμός της παχυσαρκίας και των Διατροφικών Διαταραχών. Δύναμη μου έδωσαν και οι συνέπειες που μπορεί να έχουν στην υγεία των ανθρώπων.
Η φιλοσοφία μου
Θέλω να είμαι στο πλευρό τους και να τους βοηθήσω να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες. Να καταλάβουν ότι η εικόνα τους στον καθρέφτη δεν είναι το παν στη ζωή. Πως η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Επίσης, θέλω να τους υπενθυμίζω, μια φράση που άκουσα στα πλαίσια της παρακολούθησης μου των σεμιναρίων του ΚΕΑΔΔ λίγο παραφρασμένη. “Η απώλεια των κιλών που πιθανόν τους βαραίνουν, θα έρθει ως «παρενέργεια», όταν μάθουν να φροντίζουν τον εαυτό τους μέσω της διατροφής και να “ακούν” τις ανάγκες του σώματός τους”.
Το ΚΕΑΔΔ είναι πάντα έτοιμο να υποστηρίξει κάθε νέα προσπάθεια οποιασδήποτε ειδικότητας. Θέλει να δώσει έμφαση στην ολιστική αντιμετώπιση των ατόμων που διακατέχονται από Διατροφικές Διαταραχές. Θεραπεύει ψυχές και σώματα και δημιουργεί ολοκληρωμένους επαγγελματίες με θέληση και διαφορετική οπτική. Οι απόφοιτοι της εκπαίδευσης είναι θεραπευτές. Είναι δηλαδή έτοιμοι να αναλάβουν δύσκολα περιστατικά με κάθε θεραπεία να αποτελεί ένα ξεχωριστό και μοναδικό ταξίδι.
