Πρόκειται για μια παραδοσιακή λαδόπιτα της Σαλαμίνας που παρασκευάζεται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου και έχει ως βάση το αλεύρι σταριού και το αγνό ελαιόλαδο. Το όνομά της οφείλεται στο πλατύ σχήμα της που καλύπτει ολόκληρο το ταψί και ψήνεται διατηρώντας στο τέλος μαλακό το εσωτερικό της και μια ξεροψημένη χρυσαφένια κρούστα.
Οι παλιότεροι κάτοικοι της Σαλαμίνας προτιμούσαν αυτό το είδος πίτας γιατί από τη μία μπορούσε να διατηρηθεί περισσότερο καιρό κι ήταν εύκολη στην παρασκευή κι από την άλλη προσέφερε όλα τα θρεπτικά συστατικά του λαδιού. Για το λόγο αυτό παρασκευαζόταν με ιδιαίτερη επισημότητα την περίοδο της νηστείας των Χριστουγέννων , επειδή τότε γινόταν η παραγωγή του νέου λαδιού το οποίο έπρεπε να δοκιμαστεί για την ποιότητά του πάνω σε παραδοσιακά σαλαμινιακά εδέσματα όπως το πλατέτσι, οι τηγανίτες, οι λουκουμάδες (σβίγκοι) κ.α. Και επειδή ακόμη και το ψωμί δεν περίσσευε και τα φαγητά ήταν φτωχά σε θερμίδες , όλα τα φαγητά (γλυκά, σαλάτες ) είχαν σαν βάση τους το λάδι της ελιάς για να βελτιώσουν την διατροφική τους αξία.
Σήμερα στο νησί υπάρχουν πολλές παραλλαγές της αρχικής συνταγής όπως π.χ. το γεμιστό πλατέτσι με φέτα, ντομάτα, ελιές, ζαμπόν και τυρί ή το στριφτό πλατέτσι όπου η ζύμη ανοίγεται σε λεπτό φύλλο και τυλίγεται έπειτα σαν στριφτόπιτα. Το πλατέτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί του ψωμιού , αλλά όπως καταλαβαίνουμε έχει παραπάνω θερμίδες , για αυτό η κατανάλωση χρειάζεται να γίνετε με μετρό. Πολλές φορές στα διαιτολόγια μου χρησιμοποιώ το πλατέτσι με τυρί ως σνακ στο δεκατιανό μαζί με ένα φρούτο, (φυσικά μονό ένα μικρό κομματάκι!!!!)
ΥΛΙΚΑ:
- 1 κιλό αλεύρι σταρένιο
- 1 και ¼ φλιτζανιού εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο
- 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
- 1 κουταλάκι σόδα διαλυμένη στο χυμό ενός λεμονιού
- Λίγο αλάτι
- Λίγη ζάχαρη (προαιρετικά)
- Ένα σφηνάκι κονιάκ
- Χλιαρό νερό όσο πάρει για να γίνει μια μάλλον σκληρή ζύμη.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Ρίχνουμε όλα μαζί τα υλικά σε μια λεκάνη και τρίβουμε πολλή ώρα τη ζύμη μέχρι να απορροφήσει εντελώς το ελαιόλαδο (περίπου μισή ώρα ). Στο τέλος πρέπει να αποκτήσουμε μία σκληρή ζύμη την οποία απλώνουμε σε στρογγυλό ταψί και την πατάμε καλά με την παλάμη μας ώστε να γίνει πλατιά και λεπτή σε πάχος. Μπορούμε να «κεντήσουμε» τη ζύμη με ένα πιρούνι. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για μία ώρα μέχρι το πλατέτσι να γίνει σκούρο χρυσαφένιο. Μετά κόβεται σε τετράγωνα κομμάτια. Αν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε και ατομικά πλατέτσια.
