Το κότσι στο πόδι ή αλλιώς Βλαισός Μεγάλος Δάκτυλος είναι γνωστή πάθηση στα κάτω άκρα. Ταλαιπωρεί αρκετό κόσμο και αποτελεί συχνό αίτιο επίσκεψης ασθενών στον ορθοπαιδικό.
Πρόκειται για την παραμόρφωση του μεγάλου δακτύλου των ποδιών με τη δημιουργία επώδυνων και αισθητικά άκομψων τύλων (“κάλων”). Η παραμόρφωση του μεγάλου δακτύλου και η γωνίωση του προκαλεί περαιτέρω παραμορφώσεις στο πόδι. Αυτές μπορεί να είναι γαμψοδακτυλία (κάμψη των υπολοίπων δακτύλων), πτώση των μεταταρσίων και μεταταρσαλγία (άλγος στις κεφαλές των μεταταρσίων).
Πολλές φορές η βλαισοδακτυλία συνυπάρχει με πλατυποδία, δηλαδή την πτώση της ποδικής καμάρας. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται συνολικότερη εκτίμηση και ανακατασκευή όλου του άκρου ποδός.
Γιατί προκαλείται το κότσι στο πόδι
Το αίτιο της βλαισοδακτυλίας (“κότσια”) είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων μερικοί από τους οποίους μπορεί να είναι οι ακόλουθα αναφερόμενοι.
Γενετική προδιάθεση
Η γενετική προδιάθεση έχει να κάνει με το οικογενειακό ιστορικό και με το αν υπάρχουν “κότσια” στην οικογένεια.
Επίκτητες συνήθειες
Εδώ συγκαταλέγονται συνήθειες που σχετίζονται με τις καθημερινές επιλογές ένδυσης ειδικά στις γυναίκες.
Τέτοιες συνήθειες μπορεί να είναι η συχνή χρήση κομψών, στενών και ψηλοτάκουνων υποδημάτων.
Συνοδές παθήσεις
Με τον όρο συνοδές παθήσεις εννοούνται ρευματολογικά νοσήματα όπως η οστεοαρθρίτιδα, η οστεοπόρωση και η οσφυαλγία.
Πόσο συχνά εμφανίζεται ένα κότσι στο πόδι;
Τα “κότσια” εμφανίζονται 10 φορές συχνότερα στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.
Η μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως:
- στις συνήθειες τους να φορούν στενότερα και ψηλοτάκουνα υποδήματα
- στη χαλαρότερη υφή των συνδέσμων του
- στη μη αποδοχή ακαλαίσθητης εμφάνισης των ποδιών τους
Πώς αντιμετωπίζεται το κότσι στο πόδι
Σε αρχόμενες και ανώδυνες παραμορφώσεις και κυρίως σε νεαρά άτομα, η συμβουλή μου είναι η αποφυγή διορθωτικών χειρουργικών επεμβάσεων και η χρήση ειδικών ναρθήκων ημέρας ή νυκτός για τη καθυστέρηση της εξέλιξης της παραμόρφωσης.
Σε προχωρημένες, ακαλαίσθητες και επώδυνες μορφές η αντιμετώπιση είναι πλέον χειρουργική.
Περισσότερες από 100 διαφορετικές θεραπείες
Έχουν περιγραφεί και εφαρμόζονται περισσότερες από 100 διαφορετικές τεχνικές χειρουργικής αποκατάστασης για τα “κότσια”!
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, με ιδιαιτερότητες που ο χειρουργός πρέπει να λαμβάνει υπ´οψιν πριν την επέμβαση. Απαιτείται ειδικός προεγχειρητικός ακτινολογικός έλεγχος και σχεδιασμός επί των ακτινογραφιών της νέας θέσης που θα λάβουν τα δάκτυλα. Μετρούνται περισσότερες από 6 γωνίες και από 5 ανατομικές θέσεις για να καταλήξει ο χειρουργός στο σωστό αισθητικό αλλά και λειτουργικό αποτέλεσμα.
Επομένως, η χρήση για όλες τις περιπτώσεις μίας ή δυο μόνο τεχνικών αποκατάστασης δεν είναι επιστημονικά ενδεδειγμένη. Ο θεράπων Ορθοπαιδικός οφείλει να γνωρίζει και να εφαρμόζει κατά περίπτωση διαφορετικές τεχνικές για να επιτύχει το επιθυμητό άριστο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα.
Ο θεράπων ιατρός πάντα λαμβάνει υπόψιν και τις ανάγκες και συνήθεις της ασθενούς ώστε να της εξηγήσει προεγχειρητικά το προσδοκούμενο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα.
Οι σύγχρονες τεχνικές και υλικά που χρησιμοποιούνται επιτρέπουν γρήγορη αποκατάσταση και οι ασθενείς κινητοποιούνται με ειδικά υποδήματα αμέσως μέτρα το χειρουργείο.
Στην περάτωση που χειρουργείται το ένα πόδι η ασθενής φεύγει από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα. Στην περίπτωση που γίνεται ταυτόχρονη επέμβαση και στα δύο πόδια είναι ασφαλές να παραμένει η ασθενής στο νοσοκομείο για ένα βράδυ. Ακολουθεί μια περίοδος 4-5 εβδομάδων που η ασθενής επισκέπτεται τακτικές ανά εβδομάδα τον χειρουργό για αλλαγές των χειρουργικών τομών και αφαίρεση ραμμάτων. Την 5η εβδομάδα πραγματοποιούνται ακτινογραφίες για να διαπιστωθεί η τελική ύφεση των δακτύλων και η ασθενής λαμβάνει οδηγίες να περπατήσει ελεύθερα.
Με τις σύγχρονες τεχνικές και υλικά οστεοσύνθεσης οι ασθενείς δεν έχουν μετεγχειρητικό άλγος. Κινητοποιούνται άμεσα ενώ η πιθανότητα υποτροπής της παραμόρφωσης είναι ελάχιστη και εξαρτώνται από την ηλικία και τις συνήθειες της ασθενούς.
